قیصرامین پور

قیصرامین پور شاعر,نویسنده ومددرس دانشگاه در2 اردیبهشت سال 1338 در روستای گتوند از توابع شهرستان شوشتر به دنیا آمد ؛ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته دامپزشکی تهران آغاز نمود امادرسال 1358 با انصراف از دانشگاه دامپزشکی به جمع دانشجویان علوم اجتماعی واردشد,امین پور مجددا درسال 1363 تغییر رشته داد و تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران دنبال کرد در بهمن ماه سال 1376 دکترای خود را از دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی گرفت. تدریس در دانشگاه را درسال 1376 و در دانشگاه الزهرا آغاز نمود و سپس درسال 1369 در دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد وی درسال 1368 موفق به کسب جایزه نیما یوشیچ به نام “آمین” شد . دکتر قیصرامین پور درسال 1382 به عضویت هیآت زبان و فرهنگستان زبان وادب فارسی در آمد.

وی درسال 1386 پس از تحمل یک دوره بیماری بر اثر بیماری کلیه وقلب دربیمارستان دی تهران درگذشت. سبک اشعاروی غزل ,ترانه , اشعار سپید و نیمایی می باشد اشعاروی حاوی دغدغه های اجتماعی , جنگ , عشق و احساس و همچنین دغدغه های مذهبی و حماسی می باشد از ایشان آثاری به شرح ذیل منتشر و چاپ شده است.

طوفان درپرانتز(نثرادبی) سال 1365
منظومه ظهرروزدهم (شعرنوجوان) سال 1365
مثل چشمه,مثل رود(شعرنوجوان) سال 1368
بی بال پریدن (نثرادبی) سال 1370
مجموعه شعرآینه هی ناگهان سال 1392
به قول پرستو (شعرنوجوان) سال 1375
گزینه اشعار(انتشارات مروارید) سال 1378
مجموعه شعرگل هاهمه آفتابگردان اند سال 1380
دستورزبان عشق سال 1386

درادامه تعدادی ازاشعاراین شاعرراباهم می خوانیم.

سرا پا اگر زرد و پژ مرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گل دان خالی,لب پنجره
پر ازخاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود؛مادیده ایم
اگرخون دل بود ما خورده ایم
اگردل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است, مابرده ایم
اگر دشنه دشمنان گردنیم
اگر خنجر دوستان , گرده ایم
گواهی بخواهید,اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم
دلی سربلند و سری سربه زیر
از این دست عمری به سربرده ایم

“قیصرامین پور”

لبخند تو خلاصه خوبی هاست
لختی بخند,خنده گل زیباست
پیشانی ات تنفس یک صبح است
صبحی که انتهای شب یلداست
درچشمت از حضور کبوترها
هر لحظه مثل صحن حرم غوغاست
رنگین کمان عشق اهورایی
ازپشت شیشه دل توپیداست
فریاد تو تلاطم یک طوفان
آرامشت تلاوت یک دریاست
با ما بدون فاصله صحبت کن
ای آنکه ارتفاع تو دور از ماست

“قیصرامین پور”